บ้านเมืองวุ่นวาย สังคมยุ่งเหยิง เศรษฐกิจฝืดเคืองขัดสน ความทุกข์เครียดอึดอัดในใจ เป็นผลแห่งกรรมของมนุษยชาติที่ไม่ให้ความสำคัญแก่สิ่งที่เรียกว่า ธรรมะ แม้ว่าจะเป็นเพียงระดับศีลธรรมก็ตามธรรมะในทุกๆศาสนามุ่งขจัดปัญหาให้ทุกชีวิตอยู่แล้ว หากบุคคลยังคิดแต่จะดำรงชีวิตโดยมิยอมให้ ธรรมะ เป็นเครื่องนำทางชีวิตอยู่เช่นเดิมละก็ ชีวิตนั้นๆจะอยู่รอดอย่างมีความสุขนิรันดรได้อย่างไร เขาจะต้องคลุกคลีอยู่กับความล้มเหลวเช่นเดิมเท่านั้น
เงินทองเป็นเพียงเครื่องอำนวยความสำดวกให้ทุกชีวิต แต่วิธีการที่จะได้เงินมานั้นแตกต่างกัน หากได้มาด้วยวิธีการทุจริตเช่นลักขโมย เราก็จะได้ความทุกข์ตามมา ใช้เงินที่ได้มาอย่างไม่มีความสุข ต้องหลบซ่อน หนีตลอดไป แต่หากเราหาเงินให้ได้มาด้วยวิธีการสุจริตด้วยธรรมะ ด้วยความขยันขันแข็ง เป็นต้น ชีวิตนี้เราก็เป็นอยู่ด้วยความสุขแล้ว หาให้พอเพียงความต้องการ หากหาเกินความต้องการของชีวิตไม่รู้จักพอ เราก็จะเริ่มทุกข์อีกแล้ว
ดังนั้นหากเราต้องการมีความสุขสงบอย่างนิรันดร มีทางเดียวเท่านั้น คือเราต้องให้ความสำคัญ และสนใจในธรรมะตามระดับขั้นต่างๆ ให้มากยิ่งๆขึ้น จนถึงจุดสูงสุดของชีวิตที่ทุกๆคนต้องการ
ข้อคิดจาก "โตสื่อพระธรรม" ภาพจากวัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี
กลับสู่หน้าหลัก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น